Το λαδι

Φτάνουν στον νου

Εικόνες  παλιές.

Τότε που χύνουνταν

Πηχτό και σκούρο,

Το λάδι στο μπουκάλι.

Με μια φωνή 

Γκλου γκλου
Κελλαριστη

Έσταζε  λεκιαζοντας
Σαν άτακτο παιδί 

Το νταμωτο πλακάκι.

Σα ζώο φυλακισμένο

Σε κιούπια και 

Φυαλες

Παραμονεύει
Το λάδι  

Να μπει 

Μεσα στο σώμα μας, 

Να τρέξει τη διαδρομή

Απάνω-κάτω,

Να μας χαϊδέψει
Να μας ποτίσει

Να μας θρέψει.