Μίλα μου! Θέλω να μου μιλάς!
Να μου μιλάς μέσα από τον γυάλινο κόσμο που ζεις, να φτάνει η φωνή σου μέχρι τον δικό μου γυάλινο κόσμο. Δεν έχω τρόπο να έρθω κοντά σου, όπως ούτε και συ. Ζούμε κλεισμένοι στον κύκλο μας, δίχως να μπορούμε να πλησιαστούμε, ν´ αγκαλιαστούμε.
Μίλα μου, θέλω να ακούσω και πάλι την φωνή σου. Λεν πως η φωνή μπορεί να σπάσει το γυαλί. Κάποτε, χρόνια πριν, καθώς βγήκε το όνομα σου από τα χείλη μου, έσπασε το ποτήρι που κρατούσα. Έγινε θρύψαλα, χίλια κομμάτια που έσκισαν και σημάδεψαν τα γυμνά μου πόδια.
Μίλα μου έστω και για μήλα, όπως το μήλο στο κεφάλι του Ουίλλιαμ Τελλου, το μήλο στο κεφάλι της άτυχης γυναίκας του αλλού Ουίλλιαμς, του Μπαροους, μίλα μου για το μήλο εκείνο το πρώτο, που μοιράστηκε η γενναιόδωρη Εύα με τον αγαπημένο της.
