Χαλκομανια

Κάτω από την άσπρη μου μπλούζα,
Κουβαλώ την μυρωδιά σου

Κολλημένη στο στήθος μου.

Το πρόσωπο σου,
Τόσο κοντά στο δικό μου,

Μου είναι άγνωστο.

Το βλέμμα μου,

Λεπιδα ανατόμου.

Ανταλλάξαμε 

Δαγκωνιές

Αντί για φιλιά.

Αγγίγματα 

Χωρίς συναίσθημα. 
Κρύα χέρια που

Ξεφλουδίζουν
Τα φανελενια υφάσματα
Ν´ αγγίξουνε 
Μέρη  απόκρυφα.

Δεν φωράω

Κυλόττα,

Δεν σε αγαπώ.

Βυθίζεις το πρόσωπο σου 

Στα βυζια μου.

Βαριέμαι.

Όλα γίνονται 

Με Μπρεχτικη

Αποστασιοποίηση. 

Σαν έρωτας με 

Σηκωμένο 

Το φρυδάκι, 

Ειρωνικά. 

Ερωτες μισοί 

Που τελειώνουν

Προτού καλά καλά

Ν´ αρχίσουν. 

Λες: -Τώρα θα σταματήσω.

Λέω: -Σε ξεκολλάω απ´

Το μυαλό μου σαν 
Μια παλιά 

Χαλκομανία.